همه رویاهای کودکانه من به عنوان یک کودک 4 ساله در همدان در سال های دهه 20 با یک سفر با درشکه از محله ای به محله ای دیگر واقعیت پیدا می کرد. گذر از خیابان های سنگفرش و باریک از میدان اصلی همدان تا در مثل عباس آباد یا از همان میدان تا شورین و یا از میدان اصلی همدان تا انتهای خیابان بوعلی تا باغ های دره مرادبک. این سفر کوتاه اما خیال انگیز پس از گذشت چندین دهه هنوز در خاطر من مانده است. رفتن به سنگ شیر در چند قدمی خانه ما. خانه ما، در، کوچه فرنگی ها در بلندی های همدان با گذرهای در یاد ماندنی بود. گذر های کوتاه در یاد ماندنی در همدان. در کوچه پس کوچه های کودکانه من. شاید این رویای همه کودکان هم