نواندیشی دینی گفتمانی است که با رویکردی غیرسکولار، به اعتبار فقه سیاسی و اجتماعی قائل است و سعی می کند قرائتی عقل محور، مردم سالار (دموکراتیک) و حقوق بشری از دین به دست دهد. طبق این تعریف، مرزبندی این گفتمان با گفتمان های دیگر- مانند گفتمان سنتی، سنت گرایی، بنیادگرایی و بالاخص گفتمان روشنفکری دینی- مشخص می شود. گفتمان نواندیشی دینی در ایران با متفکرانی مانند حجت الاسلام والمسلمین دکتر داود فیرحی شناخته می شود، اندیشمند و نویسنده پرکاری که آثار زیادی را به رشته تحریر درآورده است. هدف این نوشتار رویکردی انتقادی به گفت وگوی مجازی اخیر ایشان (با انجمن اندیشه و قلم) است: انتقاد یک نواندیش دینی به نواندیش دینی دیگر!