مهم ترین هدف سیاست های کلی  جمعیت افزایش نرخ باروری بود که متاسفانه در شش سال گذشته، نه فقط این مهم محقق نشده است، بلکه هر سال شاهد کاهش نرخ باروری در کشورمان هستیم.  

باید توجه داشت اجرایی شدن سیاست های کلی جمعیت منوط به تصویب طرح جامع جمعیت و تعالی خانواده در مجلس شورای اسلامی بود. طرحی که از سال 91 در دستور کار کمیسیون های فرهنگی، اجتماعی و بهداشت و درمان خانه ملت قرار گرفته و با وجود چند بار تصویب شدن در این کمیسیون ها، تا کنون شانس تصویب در صحن علنی مجلس را نداشته است. آخرین بار هم طرح جامع تعالی جمعیت و خانواده آبان 98 به تصویب کمیسیون فرهنگی مجلس رسید و نظرات موافق سایر کمیسیون ها نیز گرفته شد، اما از آن زمان تا امروز که به روزهای آخر مجلس دهم نزدیک می شویم، این طرح هنوز به صحن علنی راه نیافته است.

تاکنون از پیش بینی نشدن اعتبارات لازم برای اجرای این طرح به عنوان مهم ترین دلیل تصویب نشدن آن در صحن علنی مجلس یاد شده است. اما درباره طرحی با چنین اهمیت که جزو سیاست های کلی نظام تلقی می شود و رهبر معظم انقلاب نیز بارها بر لزوم اجرای این سیاست ها اصرار ورزیده اند، دولت حتما موظف است هرچه زودتر اعتبار لازم برای اجرای آن را به هر میزان که باشد، در بودجه های سالانه پیش بینی کند.

ولی با وجود این، به نظر می رسد سازمان برنامه و بودجه هیچ اراده ای برای پیش بینی اعتبار لازم به منظور اجرای طرح جامع تعالی جمعیت و خانواده ندارد و بدتر از همه این است که برخی دولتمردان ما اعتقاد دارند هنوز در حوزه جمعیت دچار مشکل نشده ایم.

این در حالی است که براساس پیش بینی سازمان ملل، رشد جمعیت ایران در سال 1429 روی عدد 93 میلیون نفر متوقف خواهد شد و در آن سال نیز 31 درصد جمعیت کشور هم بالای 60 سال خواهند داشت. حال وقتی ما امروز با داشتن 56 میلیون نفر جمعیت در سن کار در رفع مشکلات هشت میلیون نفر سالمند درمانده ایم، چطور می توانیم در سال 1429، با کمتر از 50میلیون نفر جمعیت در سن کار، 29 میلیون نفر سالمند را مدیریت کنیم.   بنابراین دولت حتما باید برای جلوگیری از ایجاد چنین وضعیتی برای ساختار جمعیتی آینده کشور برنامه ریزی کند.