دهه های 1950 و 1960 که هنر مفهومی در برابر هنر انتزاعی قرار گرفت هنر محیطی  (environmental art) بر اساس مفهوم و استقرار پا به عرصه وجود نهاد. اگرچه پایه های هنر محیطی با دیوارنگاری های دوران سنگی و نقاشی های دیواری و سوررئالیست ها از قرن ها و دهه ها قبل گذاشته شده بود.  این هنر با تعیین نقطه ای جغرافیایی به عنوان بستر فیزیکی اثر - مثل بوم در نقاشی- و افزودن یا کاستن اشیای جاندار یا بی جان به آن نقطه، مفاهیمی اجتماعی یا فردی را در بسترهای غیرفیزیکی از قبیل زمان و معنویت مطرح می کند.  هنر محیطی یک هنر چندرسانه ای است و می تواند از همه رسانه های هنری که با حواس پنجگانه انسان سر و کار دارد استفاده کند. در آثار هنر محیطی یک محیط مستقل تعریف شده و با محیط پیرامونش در ارتباط قرار می گیرد.