صحبت از سرمایه گذاری مستلزم آسیب شناسی از وضعیت فعلی و گذشته کشور است. کشورهای در حال توسعه از اقتصاد دولتی برخوردارند که کارآمد نیست. در ایران هم وضعیت اینگونه است و بر اساس ضرورت کاری که وجود داشت لایه حفاظتی تحت مدیریت بانک و بیمه شکل گرفت. در واقع پول به مثابه جریان خون در اقتصاد و بیمه کارکرد امنیت جانبی برای سرمایه گذار دارد که اینها هم دولتی شد.در سال 1367 نتیجه آن شد که در قالب تبصره هایی برنامه به کمیته ای زیر نظر رئیس جمهوری آمد که بعدها تبدیل به قانون خصوصی سازی شد. این قانون بدون بانک ها معنی نداشت و اصولا این خصوصی سازی که مردمی کردن اقتصاد است با مقاومت دولت و بی تفاوتی مجلس روبه