به تازگی کتابی خوانده ام که پیشنهاد خوبی ست هم برای آنهایی که کتابخوان حرفه ای هستند و هم افرادی که به تازگی قدم به این دنیای نامتناهی گذاشته اند. رمان «بازگشت ماهی های پرنده»، نوشته «آتوسا افشین نوید» که با همکاری نشر «آگه» در اختیار علاقه مندان ادبیات کشورمان قرار گرفته درباره زنی به نام «ترلان» است که ماجرای زندگی اش، از دوران کودکی تا امروز را می خوانید. شخصیت اصلی رمان به انگلستان مهاجرت کرده و در روایت خود درباره دوره های مختلف زندگی اش صحبت می کند، از سال هایی که مقارن با برپایی جنگ تحمیلی عراق علیه کشورمان می شود تا سال های مهاجرتش  و مشکلات پیش روی آن را. یکی از ویژگی های قابل توجه این رمان را می توان توجه جدی نویسنده در بازگویی بخشی از وقایع تاریخی- اجتماعی و حتی سیاسی حاکم بر سال هایی دانست که زندگی راوی در آنها سپری شده است. کتاب تا اندازه ای به آثار خاطره نویسی شباهت دارد؛ با این حال نویسنده در هیچ کجای کتاب از این که اثری برگرفته از واقعیت پیش روی مخاطبان است صحبت نکرده. گذشته از محتوای کتاب، ساختار آن نیز خوب و قابل قبول است؛ کافی ست کتاب را بخوانید تا با رفت و برگشت های مداوم  به گذشته و حال روبه رو شوید که خیلی اصولی انجام شده است. از سوی دیگر شگردهای ادبی هم به شکلی آگاهانه استفاده شده اند؛ همان طور که گفتم نه تنها داستان، بلکه حتی ساختار اثر هم انسجام خوبی دارد. «بازگشت ماهی های پرنده»  از نظر زبانی نیز برخوردار از قلمی به ظاهر ساده است که به خوبی با مخاطب ارتباط برقرار می کند؛ در عین حال نویسنده تلاش کرده این سادگی منجر به ابتذال کشیده شدن اثرش نیز نشود؛ هر جا که نیاز به سادگی بوده از زبانی شیوا و ساده استفاده کرده و هر جا که باید به سراغ زبانی فاخر می رفته هم از آن بهره گرفته است. میان کتاب هایی که طی ماه های اخیر دیدم  به گمانم این کتاب یکی از بهترین های آنها باشد که مطالعه اش برای دیگر کتاب دوستان هم خالی از لطف نیست.