نخستین نمایشگاه حبیبه یوسفی در گالری باما تا امروز برپاست. «بی سایگی» نام این نمایشگاه است، که به صورت عکس و طراحی آثارش روی دیوار دیده می شوند. او شاعر است و این بار 11 اثر را در قالب عکس و طراحی کلاژ که برگرفته از اشعارش است در معرض دید عموم قرار داده است.

حبیبه یوسفی را بیشتر به عنوان نویسنده و شاعر می شناسند که با برخی کارهای تلویزیونی هم همکاری داشته است. اکنون در معرفی نمایشگاهش آمده است:«هر مردی سایه زنی است که دوستش داره یا اون دوستش داره، دخترک لال من سواد نداشت!» اما خود این نقاش- شاعر حال و هوای نمایشگاه خود را اینگونه بیان کرده است: «همیشه آواره بودم/بین دنیای واقعی و خیال/یه دائم السفر که هیج جا، حکم وطنش رو پیدا نمی کرد/نمی دونستم دقیقا کی هستم/ می دونستم نقاش نیستم، اما هوس طراحی داشتم. هرگز فکر نکردم که خطاطم، اما از صدای چرخیدن قلم روی کاغذ سرمست می شدم. نقش پارچه ها منو تو خودش گم می کرد. گاهی برای خودم رخت نو می دوختم، یه شال گردن رنگ رنگ، یه عالمه رومیزی توری، چند تا عروسک کوچولویی که می تونست همدمم باشه. من شاعری نمی دونستم، اما جادوی کلمه ها منو با خودش برد، آنقدر دور که برگشتن ممکن نبود. همون روزا بود که دخترک لال بی سواد متولد شد. می دونستم هر آدمی سایه همونیه که دوستش داره یا اون دوستش داره، اما دخترک من سایه نداشت.دیگه چاره ای نبود. باید نقاشی می کشیدم. از کامواها یه شال تازه می ساختم. شاید یه تور نو. من ناگزیر بودم از شعرهایی که نه می تونست بگه، نه می تونست بنویسه، تصویر بسازم. بی سایگی، سایه صدای دخترک لال بی سواد منه.»

نمایشگاه: بی سایگی

اثر: حبیبه یوسفی

مکان: گالری باما عمارت دل

تقاطع خیابان فلسطین و بزرگمهر

زمان بازدید: ساعت 17 تا 22