انقلاب علمی یکی از مهم ترین رخدادهای چند قرن گذشته است که باعث دگرگونی جهان شد؛ تحولی که شاید نظریه خورشیدمحوری «کوپرنیک» آن را آغاز و انتشار کتاب «اصول ریاضی فلسفه طبیعی» «نیوتن» تکمیلش کرد. در این میان البته بازیگران مهمی بوده اند که در ذهن بسیاری «گالیله» برجسته ترین آنهاست؛ دانشمند ایتالیایی احتجاج گر که بر ایده های جدیدش پافشاری می کرد و اواخر عمرش را در حبس خانگی گذراند، اما هرگز موفق به متقاعدکردن جامعه علمی زمان خود نشد. با مروری دقیق تر بر انقلاب علمی می توانیم نقش بازیگری کلیدی در این عرصه را بشناسیم که کمتر به عنوان دانشمند ستایش شده است.