در تاریخ امپراتوری عثمانی و میراث دارش جمهوری ترکیه، کمتر نمادی مثل ایاصوفیه وجود داشته که اینقدر مورد توجه تمام جناح های سیاسی بوده باشد؛ جناح هایی که در پی تثبیت قدرت و اندیشه سیاسی خودشان بوده اند. حدود دو سده پس از اینکه امپراتوری روم مسیحیت را پذیرفت، ایاصوفیه را بنیاد نهاد و این بنا نمادی شد برای امپراتوری روم شرقی. وقتی هم که این شهر در 1453 به دست سلطان فاتح عثمانی افتاد، اولین اقدامش این بود که ایاصوفیه را به مسجد تبدیل کرد و از آن به بعد تمام سلاطین عثمانی به نوعی در معماری بیرون و درون این بنا دخل و تصرف کردند. نقاشی ها را پاک کردند و نشانه های مسیحیت را زدوند و این بنا برای شان نماد