قطعنامه 2231 شش روز پس از انعقاد برجام در 20 جولای 2015 توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد به تصویب رسید. این سند با دو پیوست در زمره طولانی ترین قطعنامه های شورای امنیت است. پیوست نخست حاوی توافق برجام و پیوست دوم، دربرگیرنده محدودیت های زمانبندی شده ای است که به جای ممنوعیت های مندرج در قطعنامه های تحریمی پیشین، در حوزه های مختلف نظامی، هسته ای، موشک های بالستیک، نقل و انتقال اشخاص و اموال علیه ایران وضع شده است. با فرا رسیدن هر یک از این مواعد زمانی که در تاریخ تحریم های شورای امنیت نیز بی سابقه است، یکی از محدودیت های مذکور در خصوص ایران، مرتفع خواهد شد.