کتاب «پژوهش سینمایی» تالیف محمد تهامی نژاد که آذرماه 98 و همزمان با برپایی سیزدهمین دوره جشنواره بین المللی سینما حقیقت توسط مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی منتشر شده بود با همراهی نشر آبان در کتابفروشی های کشور پخش شد. «پژوهش سینمایی» طرح پرسش، حرکت از مقدمات و جست وجو در جهان رسوخ به زوایای پنهان مانده، آشکارسازی نانموده ها و درک ارتباط بین اشیا، جزییات و فراگردها برای دریافت پاسخ، راه حل یا گشایش راهی تازه در سینماست. «پژوهش سینمایی» بیرون کشیدن روایت فیلمیک و پیشنهاد برای تصویری ساختن دانش یا دانش تصویری و به عبارت دیگر جست وجو برای کشف سوالی درباره جهان و پرسشی برای شکل و یک امر بینارشته ای است.فیلمسازان معمولا به دو طریق به سراغ تولید فیلم مستند می روند؛ یا با پژوهش روشمند با واقعیت مواجه می شوند و به دنبال بهترین روش و شیوه مواجهه با واقعیت می گردند یا اینکه خود را به دل فی البداهگی جهان فرا می افکنند و تجربه خود از واقعه را روی میز مونتاژ می سازند. در این حالت یعنی در مواجهه غیر روشمند با پدیده ها نیز امر شناخت مستلزم برداشتن گام هایی است.

«برسد به دست لیلا حاتمی» سومین کتاب سعید محسنی، نویسنده اصفهانی پس از «نهنگی که یونس را خورد، هنوز زنده است» و «دختری که خودش را خورد» است. این کتاب به تازگی ازسوی نشر چشمه چاپ و راهی بازار نشر شده و شامل چهار پاره داستان است که در مجموع شاکله کلی رمان را تشکیل می دهند اما در عین حال هر یک از این بخش ها روایت های قائم به ذات خود را دارد. بهانه آغازین روایت این داستان حادثه ای است که برای یکی از شخصیت های رمان اتفاق می افتد و او به شوخی و شاید براساس یک تصادف از یکی از دوستان خود می خواهد که چیزی را به دست لیلا حاتمی برساند سپس حادثه مرگ او اتفاق می افتد و ادامه رمان دنبال کردن این نامه و ضمائم آن است تا ببینیم آیا به دست لیلا حاتمی می رسد. گویا اصل قصه بسیار قدیمی است و به 12 سال پیش بازمی گردد؛ زمانی که نویسنده خبر درگذشت دوست شاعرش «علی اخگر» به او می رسد پس از ته نشین شدن این خبر در ذهنش برمبنای اتفاق دیگری که با این جریان همزمان شده بود، جرقه ای در ذهن نویسنده ایجاد می شود. رمان با یک نامه آغاز می شود. نامه از «اسماعیل» به دوستی درباره دوست دیگری که خودش را کشته و وصیت کرده چیزی را به دست «لیلا حاتمی» برسانند. مردی که در گذشته ای دور پنهان شده و با این روند به تدریج پای آدم هایی به میان می آید که هر کدام به نحوی به ماجرا ارتباط دارند. رمان سعید محسنی، قصه گو و پیش رونده است. مکثی ندارد و مدام در حال ارجاع است به وقایع امروز ما و تاثیرش بر سرگذشت قهرمان ها.