در ادبیات توسعه، تحول اقتصادی را نتیجه سه مولفه «تغییر در کمیت و کیفیت جوامع بشری»، «تغییر در ذخیره دانش بشری، به ویژه دانشی که برای کنترل طبیعت به کار می رود» و «تغییر در چارچوب نهادی که ساختار انگیزشی عامدانه و هدفمند جامعه را معین می کند» می دانند. چارچوب نهادی از یک سو، متشکل از ساختار سیاسی (شیوه انتخاب های سیاسی)، ساختار حقوق مالکیت (مشوق های اقتصادی رسمی) و ساختار اجتماعی (هنجارها و رسوم، مشوق های غیررسمی در اقتصاد) تعریف می شود. از دیگر سو، کلید فهم فرایند تحول، قصدمندی بازیگرانی است که عاملان تغییرات نهادی هستند و فهم فراگیر از مسائل دارند. به باور داگلاس نورث، اقتصاددان شهیر، در سراسر