در عرصه بیش از 165میلیون هکتاری کشور، تنها حدود نیمی از مساحت آن دارای پوشش خاک است (خاک به معنی علمی خاک شناسی آن یعنی ماده ای که خود زنده بوده و حیات بخش است) و از این مقدار حدود 5/18 میلیون هکتار قابل کشت و کشاورزی است. نکته بسیار مهم تر آنکه از این سطح قابل کشت نیز فقط و فقط حدود 2/1 میلیون هکتار خاک بدون محدودیت و مرغوب است. از سوی دیگر، عوامل متعددی در سطح کشور موجب تخریب و تهدید فزاینده خاک هستند. در سطح کلان کشور، مهم ترین این عوامل را می توان فرسایش خاک دانست که خود معلول عوامل و دلایل متعدد دیگری است. در سطح اراضی کشاورزی نیز فرسایش خاک (در اراضی دیم)، شور شدن، کاهش ماده آلی و تراکم