این هم حکایتی شده که مدت هاست هرگاه که درباره اصلاح طلبان می نویسم، به جز انگشت گذاردن بر ضعف ها، متاسفانه مطلب دیگری ندارم. از آن بدتر اینکه، نوشتن درباره جریان اصلاحات بسان رانندگی در جاده یک طرفه شده که از آن طرف حرکتی نیست. جاده ای که آخر آن هم به نظر می رسد بن بست است. همه ضعف ها و ایرادات جریان اصلاحات یک طرف، چشم بستن آنان بر اصل بنیادین انتقاد از خود یک طرف دیگر. رفتار سیاسی رهبران اصلاحات به گونه ای است که گویا برایشان اساسا مفهومی به نام «انتقاد از خود» معنای چندانی ندارد و چقدر غم انگیز است جریان سیاسی ای که آیینه ای برای دیدن خود در دست نداشته باشد. از جمله ضعف های جریان اصلاحات