در کوران جریان های فکری- ادبی اواخر قرن 19 و اوایل قرن بیستم، توماس مان شاید مهم ترین نویسنده ای باشد که با اتخاذ یک رویکرد التقاطی از تمامی این جریان ها توانست به خلق شاهکارهایی دست بزند که به طور اخص در زبان آلمانی و به طور اعم در ادبیات جهان ماندگار و مثال زدنی باشند. آن اخص و اعمی که مورد اشاره قرار گرفت به این خاطر است که آثار او در زبان آلمانی کرامات و ویژگی هایی دارد که در زبان های دیگر کمتر امکان نمود می یابند؛ از دستاوردهای نثر منحصر به فردش گرفته تا پیوندش با سنت بیلدونگز رمان آلمانی یا رمان های مبتنی بر زیست یک خانواده و شخصیت از تولد تا مرگ. مان از یک سو در دوران استیلای حداکثری