یکی از ویژگی های تمام رسانه های سراسری آن است که می کوشند بر ویژگی های مثبت خود و برنامه های امتحان پس داده تمرکز کنند و بکوشند کیفیت آن برنامه ها را ارتقا دهند و به سمت افزایش تولید محتواهای موفق بروند. برنامه های زنده ورزشی ازجمله برنامه های پرمخاطب در سراسر جهان است و در ایران هم یکی از پربازدیدترین باکس های تلویزیون خودمان نیز همواره پخش زنده مسابقاتی مثل فوتبال، کشتی، والیبال و... بوده است. هم رادیو و هم تلویزیون در کنار پخش زنده مسابقات، یک سری برنامه های تحلیلی درباره مسابقات دارند که باز به خاطر بحث و بررسی درباره اتفاقات مسابقات جذاب و پرمخاطب است؛ هرچند گاهی چنین برنامه هایی به حاشیه می روند ولی درنهایت همین که فضا ایجاد می کنند برای ارائه نظرات مختلف درباره یک مسابقه جذابیت برانگیزند.

این که مسابقات زنده ورزشی جذابیت دارند به خاطر آن است که حتی الامکان سعی می شود همه چیز را بی سانسور و با حداقل فیلترگذاری ارائه دهند و همین پیش بینی ناپذیری دائمی است که آنها را مطلوب مخاطب عام و خاص می کند.

حالا در نظر بگیرید همین وجه پیش بینی ناپذیری را به سریال های تلویزیونی هم تسری دهند و بگذارند سریال ها هم تا حد لزوم با ممیزی کمتر به سوژه های روز بپردازند و آن هم در قالب داستان های غیرمنتظره؛ در این صورت معلوم است که با افزایش مخاطبان وافری روبه روخواهیم شد.

به هرحال آنچه بیننده می طلبد با ممیزی های زیاد جور درنمی آید و نمی توان داستان های دمده و بی فایده را به بیننده عرضه کرد و به جایش باید محصولات با مضامین به روز و پرفایده و با حداقل سانسور را عرضه کرد؛ طبیعی است هرچقدر چنین محصولاتی تعلیق بیشتری داشته باشند رویکرد مخاطب به آنها مثبت تر است.