و ازاین جهت در اخبار وارد است که : «پادشاه عادل شریک است در ثواب هر عبادتی که از هر رعیتی از او صادر شود و سلطان ظالم شریک است در گناه هر معصیتی که از ایشان سرزند.»  از سید انبیاء صلی الله علیه و آله و سلم  مروی است که فرمودند:«مقرب ترین مردم در روز قیامت در نزد خدا پادشاه عادل است و دورترین ایشان از رحمت خدا پادشاه ظالم است.» 

و باز از آن بزرگوار مروی است که :«عدل ساعه خیر من عباده سبعین سنه» یعنی :«عدالت کردن در یک ساعت بهتر از عبادت هفتادسال است.» و سر آن این است که : اثر عدل یک ساعت بسا باشد که به جمیع بلاد مملکت برسد و در ازمنه بسیار باقی ماند .

بعضی از بزرگان دین گفته اند: «اگر بدانم یک دعای من مستجاب می گردد آن را در حق سلطان می کنم  که خدا او را به اصلاح آورد تا نفع دعای من عام باشد و فایده آن به همه کس برسد .» و رسیده که : «بدن سلطان عادل در قبر از هم نمی ریزد.» و مخفی نماند که: آنچه در اینجا مذکور شد، عدالت به معنی اعم است و اما عدالت به معنی اخص که مقابل ظلم است و اغلب که در مورد سلاطین و حکام مذکور می شود مراد آن است که بعدازاین در مقام چهارم مذکور خواهد شد . 

 مقام دوم : در بیان معالجه اخلاق ذمیمه که متعلق است به قوه عاقلهدر بیان معالجه اخلاق ذمیمه که متعلق است به قوه عاقله دانستی که : اجناس رذایل متعلقه به آن قوه ، دو تا است : یکی ، در طرف افراط و دیگری در طرف تفریط  و در تحت آن ها انواعی چند است  و ما اول دو جنس را با ضد آن ها که حد وسط است بیان می کنیم  و بعدازآن شرح انواع را می نمائیم و همچنین در سایر مقامات آینده.