در مورد شهریه دانشگاه ها دو مسئله به موازات یکدیگر مطرح است؛ اول اینکه شهریه ها باید به گونه ای باشند که عدالت آموزشی زیر سوال نرود و دوم اینکه شهریه ها باید هم وزن کیفیت آموزشی دانشگاه ها باشند. در یک ویدئویی که اخیرا در فضای مجازی منتشر و دست به دست شده است، کوهی از مجلدات پایان نامه های دانشجویی یک دانشگاه در جنوب کشور دیده می شود که به صورت کیلویی و به عنوان کاغذ باطله فروخته شده اند! به راستی اگر دستاورد چندین سال آموزش در دانشگاه اینچنین است، پس چرا باید دانشگاه ها هزینه کلان تحصیل دریافت کنند و هیچ خروجی که به درد حل مشکلات جامعه و مردم باشد، ارائه ندهند؟