بی عدالتی تنها در حق آدم ها نمی شود؛ گاهی هم آن درباره کتاب ها مصداق دارد. البته نه این که بگویم همیشه عمدی در کار است، شاید هم ناخواسته باشد ولی به هرحال حق مطلب ادا نمی شود و اثر درخشان و درجه یکی کم تر دیده می شود یا به اندازه ای که باید، قدر نمی بیند. ناگفته نماند که این جفا کردن در حق یک کتاب یا اثر ادبی پایدار نیست و اثر خوب بالاخره یک روزی جای خود را پیدا می کند.   هر چند که در نهایت این من و شما نیستیم که با توجه یا بی توجهی مان اثری دائمی درباره کتاب ها به جای بگذاریم. انتخاب کننده نهایی، مخاطبان ادبیات هستند و این مساله ای ست که درباره حوزه های مختلف داستان نویسی از جمله