می شود دانش آموزان حاضر شوند اما باید مثل پادگان سخت گیری و دستورالعمل های بهداشتی را به شدت رعایت کرد. این سخنان که نقل به مضمون است بیشتر کمک می کند تا به ذهن آقای رییس جمهور و تصور او از مدرسه و پادگان نزدیک شد که به نظر می رسد ایشان نه تنها در زمینه آموزش بلکه در خیلی از موارد مدرسه را شبیه پادگان می داند. فکر می کنید مدیر مدرسه فرمانده است و دانش آموزان سرباز و معلمان پرسنل گوش به فرمان مدیر هستند که با یک دستور مدیر همه چیز مثل پادگان منظم و مرتب انجام می شود؟! و تصور بر این است که از کودک 7 ساله اول ابتدایی تا نوجوان 18 ساله سال دوازدهم مثل سرباز گوش به فرمان مسوولان مدرسه هستند و پروتکل های بهداشتی را مو به مو اجرا می کنند؟! به نظر می رسد نه تنها آقای رییس جمهور به شدت از فضای مدرسه به دور است، بلکه با روحیات کودکان و نوجوانان هم گویا بیگانه است در غیر این صورت اصلا نباید از واژه «مثل پادگان» استفاده می کرد؛ واژه ای که شاید دورترین واژه برای توصیف مدرسه باشد.  برای اینکه به ایشان و همه کسانی که مدرسه را با پادگان اشتباه می گیرند، ثابت شود که مدرسه پادگان نیست، پیشنهاد می کنم از وزیر آموزش و پرورش یک گزارش واقعی تاکید می کنم یک گزارش واقعی از مدارس سراسر کشور دریافت کنند تا ببینند در کجای ایران مدارس توانستند مثل پادگان پروتکل های بهداشتی را رعایت و کلاس ها را حضوری برگزار کنند. نباید فراموش کنیم که مدرسه مدرسه است نه پادگان و نه مسجد و نه هیات و نه حزب و... بلکه فقط و فقط مدرسه است برای تعیین سرنوشت کودکان و نوجوانانی که توسط پدر و مادر با هزاران امید و آرزو شکل گرفته تا به یکی از مهم ترین حقوق آنها که حق آموزش است، جامه عمل پوشانده شود. مدرسه کانون تبلور حق آموزش برای کودکان است نه چیز دیگر.