زیر خاکستر حرف های روزمره؛ علاقه ای شعله ور به تغییر است. هر تغییری دو رکن دارد. اول: چه چیزهایی باید بمانند تا نظم به هم نریزد و جامعه جنگل نشود.

دوم: چه چیزهایی به واسطه زمان باید تغییر کنند که جامعه دچار تصلب و وضعیت «مرداب» نشود که خود بانی انفجار سیاسی و اجتماعی است. 

براین اساس بدون آنکه به جزییات اختلافات بنگریم و دچار مطالب بی خاصیت شویم چند مدل زنده را عرض می کنم: 

مدل اول: براندازان. آنها می گویند که یک انقلاب جدید شود. تقریبا هیچ برنامه توسعه ای که بتواند وضع را بهتر کنند ندارند. بیشتر می گویند عوامل تغییر باید زیاد باشند .از دید آنها ایران هیچ زیرساخت