سرانجام احسان برون، بازیگر سختکوش تئاتر عرصه صحنه را خالی گذاشت و به دیار باقی شتافت. او در 5-4 سال اخیر تلاش و مبارزه جانکاهی را با بیماری سرطان آغاز کرده بود و با مقاومت خویش در برابر این بیماری مهلک، سر ستیز داشت و همچون دودمانش، بزرگ زادگان «کیان ارثی» و «شیرعلی مردان» مبارزان چالنگ بختیاری، سر سازگاری و تسلیم در برابر مرگ نداشت و ایستاده مردن را از پیش آموخته بود. در صحنه بازیگری نیز جدی و تسلیم ناپذیر بود. برون، از پس همه نقش ها بر می آمد و گاه در چند نقش هنرمندی می کرد. آخرین بار بازی درخشانش را در تالار هنر دیدم. هنگامی که در نمایش «دختر انار» به کارگردانی «حسن حاجت پور» ایفای نقش می