حوزه کشاورزی به دلیل تامین امنیت غذایی کشور و البته تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم بر اشتغال، همواره از اهمیت ویژه ای برخوردار است. درحالی که این بخش از اقتصاد با مشکلاتی نظیر خشکسالی، تغییرات آب و هوایی، کافی نبودن سرمایه گذاری، مشکل آب و خاک، پایین بودن بهره وری، ضایعات و هدررفت، مدیریت ناکارآمد بازار و تولید، کمبود دانش و فناوری روزآمد و مدیریت دانش، کمبود تحقیق و توسعه، کمبود ترویج و آموزش کاربردی و سرمزرعه روبه رو است، شاهدیم که مشکل جهانی کرونا، گریبان فعالان این حوزه را گرفته است.

مدت زمان ماندگاری و شیوع ویروس کرونا بیش از پیش بینی های اولیه بوده و آسیب های قابل توجهی به صنعت غذا در سراسر جهان وارد کرده است. برخی کارشناسان معتقدند یکی از راهکارهای مقابله با خسارت های این چنینی، توسعه صنعت بیمه کشاورزی به منظور پوشش وقایع فراگیر بهداشتی است. با این حال در حدود یک سال گذشته، واکنش های سیاستی مختلفی توسط کشورها برای مدیریت پیامدهای منفی کرونا بر تولید صورت گرفته است. اما اینکه با توجه به آمارها و برآوردها در بخش کشاورزی، چه سیاستی در کشور باید اجرا شود موضوعی است که کارشناسان در پرونده امروز باشگاه اقتصاددانان به آن پرداخته اند.