به جرات می توان ادعا کرد که در دنیای پرتلاطم امروز، هیچ سازمان و شرکتی نمی تواند بدون نوآوری و صرفا با اتکا به روش ها و رویکردهای سنتی و کلیشه ای به موفقیت برسد و به همین دلیل از هر مدیری انتظار می رود تا هم خود نوآور باشد و هم کارکنانی نوآور و خلاق را پرورش دهد. این موضوع در مورد مدیران تازه نفس و جوانی که در ابتدای راه مدیریت هستند بیشتر مصداق پیدا می کند چراکه آنها هم به دانش و علم روز مجهز هستند و هم ذهن شان از باورها و چارچوب های فکری قبلی پاک است و بنابراین توقعات از نوآور بودن این دسته از مدیران بیشتر است. با این همه باید دانست که یک مدیر نوآور بودن و پرورش افرادی نوآور آنچنان که به نظر