اصولا مربیان به تناسب توانایی متربیان خود برنامه های تربیتی متفاوتی را در پیش می گیرند، هر چقدر متربیان مبتدی تر باشند تمرینات آنها ساده تر و نظارت بر آنان بیشتر می شود و بر عکس هر چقدر متربیان پیشرفته تر باشند، تمرینات آنها سنگین تر شده، از آزادی عمل بیشتری برخوردار می شوند و از نظارت های عملیاتی بر آنان کاسته شده و بر نظارت های راهبردی افزوده می شود.

این دامنه دو سر دارد و بالطبع ممکن است حالت های دیگری پیش آید، مثلا اگر متربیان ضعیف نتوانند در سطح انتظارات مربیان ظاهر شوند، ممکن است مجبور به جدایی از باشگاه یا حتی ترک آن رشته ورزشی شوند و از آن سوی دامنه، اگر متربی بیش از سطح انتظار مربی ظاهر شده ممکن است به گسترش مهارت های ورزشی خود به سایر سبک ها و رشته های ورزشی مرتبط یا حتی عهده داری وظیفه مربی گری دیگر مربیان تشویق شود.