درست همان جایی که افلاطون، جای پرسش از وجود از موجودات پرسید و عالم محسوسات را به عالم معقولات و مثل پیوند زد، جایی بود که به زعم هایدگر فلسفه به انحراف کشیده شد.

برای خوانندگان آثار هایدگر و محققینی که در باب هایدگر دست به مطالعه و تحقیق می زنند، زبان نامانوس و غریب هایدگر و اصطلاحات بعضا عجیب او شاید اولین چیزی باشد که به چشم می آید. موجود- آنجا، حال و هواداری، ابزار تودستی و فرادستی و خیل اصطلاحاتی از این دست از جمله مولفه های خاص فلسفه او به شمار می آید. اما شاید زندگی هایدگر نیز چونان فلسفه و ادبیات فلسفی او، عجیب و برای بسیاری از افرادی که از دور با او مواجه می شوند پر از ابهام