مهندس رضایی، مدیر یکی از شرکت های مهندسی در زمینه سازه و لوازم بهداشتی، پس از آن که دوره های مجازی مدیریتی مدیر موفق باشیم را به اتمام رساند، تصمیم گرفت آموزه هایی را که از این دوره فراگرفته بود در شرکت اعمال کند و سروسامانی به آنجا دهد. وی بر اساس آموزه نظارت موفق، پرونده کارکنان را موردبررسی قرارداد و متوجه شد مهندس جلالی برخی از وظایف خود را به موقع انجام نداده است. پس بر اساس آموزه اقتدار موفق سراغ وی رفت و گفت: مهندس، پروژه تدوین کنترل کیفیت سایت الف را هنوز انجام نداده ای؟ مهندس جلالی گفت: شرمنده ام مهندس، مشغول پروژه ج شدم، فراموشم شد. مهندس رضایی گفت: همین؟ مهندس جلالی گفت: پروژه سنگین بود مهندس. مهندس رضایی گفت: یک ماه پیش قرار بود انجام بدهی مهندس. مهندس جلالی گفت: کاش در این مدت یک یادآوری می کردید. من فراموشم شد. در این لحظه مهندس رضایی بر اساس آموزه قاطعیت موفق گفت: عجب. حق الزحمه این ماه تان را که فراموش کردم پرداخت کنم، حساب کار دستت می آید. مهندس جلالی گفت: ولی مهندس این را من هرروز به شما یادآوری می کنم که فراموش تان نشه. وی سپس از روی صندلی اش بلند شد و سرش را در گوش مهندس رضایی برد و گفت: مهندس، ما باهم رفیقیم، ما باهم همدوره بوده ایم، همکلاس بوده ایم، حالا من یک کار را فراموش کردم، فردا انجام می دهم، این که دیگر دعوا و اوقات تلخی ندارد. مهندس رضایی که از حسن خلق مهندس جلالی تحت تاثیر قرارگرفته بود،پروتکل های بهداشتی را فراموش کرد و وی را در آغوش گرفت و از او عذرخواهی کرد و به اتاق خود بازگشت. مهندس جلالی نیز که مشغول طی کردن دوره کارمند موفق باشیم به صورت مجازی بود، دفترچه اش را باز کرد و مقابل عنوان آموزه نرمش موثر یک تیک آبی زد و به ادامه کار خودش مشغول شد.