«رییس مجلس به کرونا مبتلا شد» این شاید از معدود اخبار مشترکی باشد که هم مجلس دهم تجربه اش کرد و هم مجلس یازدهم ولی با این تفاوت که در مجلس دهم، کسی نبود همه جانبه از علی لاریجانی و اقداماتش دفاع کند و حتی پس از آنکه او بار دوم به کرونا مبتلا شد هیچ یک از رسانه های نزدیک به جناح راست برای حمایت همه جانبه از او بسیج نشدند، درست خلاف آنچه پس از ابتلای قالیباف به کرونا رقم خورد. حضور رییس مجلس در سفرهای استانی یا به زعم مشاور رییس جمهوری «انتخاباتی» آن هم در شرایط اوج گیری همه گیری کرونا در ایران از یک سو و بی توجهی قالیباف به شیوه نامه های ابلاغی ستاد مقابله با کرونا که ازجمله در جریان حضور او و هیات همراه در بخش بیماران کرونایی بیمارستانی در تهران موجب شد، ناظران از احتمال ابتلای قالیباف به کرونا بگویند اما شاید تصور نمی کردند که رییس این روزهای مجلس ابتلایش به کرونا را به یکی از اعضای دفترش نسبت دهد، آن هم بی هیچ اشاره ای به آنچه خود کرده است. با این حال اما آنچه حالا قالیباف مبتلا شده و آنچه محل تامل است، واکنش هاست به این خبر. حسن روحانی به عنوان رییس جمهوری که پیش تر به تندی از اقدامات قالیباف گلایه کرده و به دلیل بی توجهی او به شیوه نامه های ستاد کرونا، نشست سران قوا را نیز لغو کرده بود براساس آنچه   معاون اطلاع رسانی دفتر رییس جمهوری در توییتر خود نوشت در تماسی تلفنی  برای او «آرزوی بهبود و سلامتی کرد.»  نکته قابل توجه، انتشار خبر قرنطینه قالیباف در دفتر کارش در پارلمان بود؛ به طوری که حداقل 3 نفر از نمایندگان با استناد به این مساله به روحانی و دولتش طعنه زدند و جالب آنکه دست آخر باز هم یاران قالیباف بودند که در نقش مظلوم شدند؛ چنانکه امیرابراهیم رسولی، مدیرکل هیات رییسه مجلس در توییتی از سیاسی کردن موضوع کرونای قالیباف انتقاد کرد و در شرایطی که نوشت «کرونا گرفتن افراد رو سیاسی نکنید؛ با کسانی که از این کار نان می خورند، کاری ندارم...  طعنه و تیکه به کسی که کرونا گرفته، آن هم با غرض سیاسی نشان از بی شرفی است و بس!»، دست کم آنچه با مرور فضای رسانه ای ملموس است، دست بالای فضاسازی رسانه ای یاران قالیباف است به بهانه ابتلای او به کرونا!