از جمله علل و عواملی که غالب اقتصاددانان پس از ریشه یابی مشکلات اقتصاد ایران از جمله افزایش بی توقف نرخ تورم و ناآرامی دوره ای بازارهای ارز، طلا و مسکن از آن یاد می کنند «رشد نقدینگی» است. مرور اطلاعات آماری مربوط به رشد نقدینگی در ایران در دوره سال های 79 تا 98 نشان می دهد که میانگین این رشد در این دوره 6/ 27 درصد بوده است. اقتصاددانان بر این باورند که وقتی اقتصاد ایران در شرایط رشد منفی سرمایه گذاری و رشد اقتصادی منفی یا نزدیک به صفر قرار دارد، دلیلی برای رشد نقدینگی در این اعداد و ارقام وجود ندارد و اگر خلق پول جدید و رشد نقدینگی در اقتصاد به تشکیل سرمایه منتج نشود، ناگزیر به ایجاد اختلال در فعالیت های اقتصادی ختم شده و تا چندین سال در اقتصاد نشت کرده و عاملی تورم زا خواهد بود.