آرنت نوشت که وی استفاده از اختیارات دولت فدرال برای واداشتن ادغام در مدارس دولتی جنوب را رد می کند. این مساله به عنوان امر عملی، او را در کنار نژادپرستان قرار داد، چنان که توسل او به حقوق ایالات چنین پیامدی به دنبال داشت. تعجبی نداشت که دوستان لیبرال او واکنشی از سر خشم نشان دادند اما چیز دیگری در مقاله او نبود تا قلب جدایی طلبان سخت سر را گرم کند. خودش در آغاز گفت: «به عنوان یک یهودی، من برای همه سیاهان و مظلومان یا مستضعفان تلاش و همدردی می کنم و اگر خوانندگان هم چنین کنند قدردان آنها خواهم بود.» مبنای استدلال او تمایز منتسکیو بود میان جامعه و دولت، عرف و قانون. این وظیفه مقام هاست تا برابری قانونی و سیاسی و نه برابری اجتماعی را اجرا کنند.