با توجه به مراودات تجاری بین ایران و چین، خصوصا به دنبال گسترش این ارتباطات در پی اعمال تحریم های سختگیرانه، اهمیت همکاری شرکت های کوچک و متوسط ایران و چین باب تا زه ای در این روند ایجاد کرده و از یک سو باعث افزایش ظرفیت های همکاری دو کشور در این شرایط شده و از سوی دیگر نبود قوانین حمایتی و رایزنی های کافی اقتصادی دو کشور در پشتیبانی از این کسب و کارها چالش های بزرگی را برای شرکت های ایرانی ایجاد کرده است.

در این یادداشت سعی کرده ام بنا بر تجربه خود از همکاری 20 ساله با شرکای چینی کوچک و متوسط که در شرایط تحریم حاضر به همکاری هستند، بخشی از مشکلات را بیان کنم تا شاید دولت ایران بتواند با درک درست از آنها چاره اندیشی کند.