کارگر قرارداد موقت و پیمانکاری که همیشه در نگرانی بیکارشدن است، نمی تواند اجرای طرح طبقه بندی را به عنوان یک مطالبه با قدرت پیگیری کند. نگاهی به کارگاه های فعال کشور نشان می دهد هرجا کارگران قدرتمندتر هستند و عرف کارگاه، زیاد دستخوش دستکاری و تغییر تنزلی نشده، هرجا کارگران تشکل دارند و می توانند بدون ترس و واهمه، سر میز مذاکره با کارفرما بنشینند، طبقه بندی بهتر اجرا شده و نتایج مطلوب تری هم داشته است. به گزارش «ایلنا» وقتی دستمزدها آن چنان پایین است که با حداقل دستمزد به اضافه مزایای مزدی نمی توان حتی یک سوم هزینه های ماهانه زندگی را تامین کرد، تنها امید کارگران مشمول قانون کار به اجرای طرح طبقه بندی مشاغل است؛ یگانه راهکاری قانونی که می تواند امکان تحرک طبقاتی و پیشرفت جایگاه شغلی را برای کارگران فراهم کند.