تنها چندماه تا برگزاری سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران در 28 خرداد 1400 و تعیین تکلیف کرسی عالی ترین مقام انتخابی جمهوری اسلامی باقی مانده است. آنچه شاید شبیه به چند انتخابات گذشته این نوبت نیز تکرار شده، رواج نهضت کاندیداتوری میان فعالان و چهره های سیاسی است، اما این حضور پررنگ تفاوتی اساسی با ادوار گذشته دارد و آن، اینکه این بار حضور پررنگ متقاضیان توانایی جلب نظر مردم و آشتی دوباره آنان با صندوق های رای و جلوگیری از تکرار اسفند 98 را نداشته است. محمدرضا باهنر، کنشگر شاخص اصولگرا، بیانات اخیر رهبری را خط بطلانی بر برخی فرضیه های موجود در جامعه و جریان های سیاسی می داند که مطالبه شان، انتخاب فرد اصلح حتی به قیمت مشارکت حداقلی مردم در انتخابات است. او در همین راستا گفته است: «به تازگی مقام معظم رهبری در سخنان خود با مردم آذربایجان صریح و شفاف تاکید کردند که مشارکت حداکثری برای ما اهم از این است که چه فردی انتخاب شود؛ زیرا ممکن است برخی زمزمه کنند که اگر مشارکت هم نبود، مشکلی ندارد و سعی کنیم فردی از میان جریان ما انتخاب شود اما مقام معظم رهبری این نوع تفکر را رد کردند و فرمودند که اهم برای ما مشارکت حداکثری است.» او درباره  تحقق مشارکت حداکثری به ایرنا گفته است: «باید جریان های مختلف در انتخابات حضور داشته باشند و هر شهروندی احساس کند نماینده ای میان داوطلبان دارد و بتواند میان نامزدها، فردی را که بیشتر به موضع خود نزدیک است، انتخاب کند.» رکورددار حضور در ادوار مجلس شورای اسلامی البته نقش شورای نگهبان را فراموش نکرده ولی با بیان اینکه «در شورای نگهبان یک سری از فقها حضور دارند که به تکلیف شرعی خود عمل می کنند و می گویند که در موضع مصلحت اندیشی نیستیم و شرایط را تطبیق می دهند. وقت و اطلاعات آنان محدود است و به نظر خودشان عمل می کنند اما اگر در سطح کلان به گونه ای بررسی شود تا از جریان های مختلف نامزدهایی هم سطح وجود داشته باشد، رقابت جدی شکل می گیرد» عملا تصمیم گیری درباره حضور چهره ها و جریان های سیاسی در انتخابات را مشروط به اتخاذ تصمیم در سطوح کلان حاکمیتی دانسته؛ تصمیمی که از قرار معلوم هنوز اتخاذ نشده است.