همه ما محکومیم به امیدواری. این جمله قصار من است. هر جا دیدید، بدانید یکی از من بلند کرده. این فقط یک جمله شبه شاعرانه نیست. همه جا و در هر زمینه ای کاربرد دارد. این محکومیت از جنس فشار از بالا نیست. کسی نمی تواند کس دیگری را مجبور کند که امیدوار باشد. اما همه ما باید برای خودمان این کار را بکنیم، چون هیچ کار دیگری از دست مان برنمی آید.«امید بدون خوش بینی» عنوان کتابی است از تری ایگلتون نظریه پرداز ادبی بریتانیایی. این کتاب را هنوز نخوانده ام، ولی رسیدن به این ترکیب برایم بسیار وجدآور بود. همیشه نوک زبانم بود و به کلمه درنمی آمد. در بیانش گنگ خواب دیده بودم. خب حالا ترکیب «امید بدون خوش بینی»