همه افراد در هر سنی به دلیل مشکلات سلامتی، بیماری یا صدمات مختلف ممکن است بخشی از توانایی شان برای حرکت و انجام فعالیت های روزمره محدود شود. یک برنامه اختصاصی فیزیوتراپی به این افراد کمک می کند تا به کارهای قبلی زندگی شان برگردند و آنها را به ایجاد تغییر در سبک زندگی و فعالیت هایشان تشویق می کند تا از بروز آسیب های بیشتر پیشگیری شود و سلامت عمومی آنها ارتقا یابد.  پزشکانی که در ابتدا بیماران را ویزیت می کنند، به محض مشاهده علائمی از بیمار که امکان درمان آن با روش های غیردارویی و غیرجراحی وجود دارد، بیماران  را به فیزیوتراپی ارجاع می دهند.

تمرینات فیزیوتراپی و درمان های دستی مانند متحرک سازی بافت نرم و مفاصل یا درمان هایی مانند ماورای صوت، نوارچسب های کشی یا تحریکات الکتریکی می توانند درد بیمار را کاهش داده و عملکرد عضلات و مفاصل را بازگردانند. چنین درمان هایی می توانند از عود مجدد درد هم جلوگیری کنند.

در صورت کاهش درد بیمار و بهبود او به دنبال یک آسیب عملا دیگر جراحی نیاز نخواهد بود و هزینه های درمان بیمار بسیار کمتر و مدت زمان استراحت و دوری از کار هم کوتاه تر می شود. بیمارانی که به هر دلیل در ایستادن، راه رفتن و جابه جا شدن مشکل دارند یکی دیگر از گروه هایی هستند که تمرین درمانی با کشش و تقویت عضلات می تواند به آنها کمک کند. فیزیوتراپیست ها می توانند با تجویز وسیله های کمکی مناسب مانند عصا، واکر  یا کمربند، زانوبند و... و آموزش استفاده از آنها به تحرک بیمار کمک کنند.