توافق راهبردی ایران و چین موجی از طرفداری و مخالفت با این توافق نامه را برانگیخت، هرچند این توافق صرفا نقشه راه تلقی می شود و شکل دقیق حقوقی به خود نگرفته است. مفروض ما در این یادداشت آن است که چین به زودی به بزرگ ترین قدرت اقتصادی جهان تبدیل خواهد شد. طرفداری و مخالفت با این توافق نامه گاه رنگ و بوی سیاست داخلی به خود می گیرد و محافظه کاران را در گروه نخست و اصلاح طلبان را در گروه دوم قرار می دهد. البته، ضرورتا نه همه محافظه کاران موافق اند و نه همه اصلاح طلبان مخالف. چین زدگی و چین ستیزی، همانند غرب زدگی و غرب ستیزی، مبنای خاص فکری ندارد. پس، بهتر است مواضع له و علیه این توافق راهبردی را به