و اما مقتضای غیرت بر اولاد ، آن است که : در ابتدای امر ، مراقب احوال او باشی  واز برای پرستاری و شیردادن او زنی صاحب عفت و صلاح معین نمایی  و غذای او را ازحلال مهیا سازی ، زیرا که طفلی که گوشت او از شیری که از غذای حرام به هم رسیده متکون شود، طبع او خبیث می شود  و طینت او از خباثت سرشته می گردد  و چون به سرحد تمییز رسد باید او را از آداب نیکان بیاموزی  و آداب خوردن ، گفتن، نشستن وبرخاستن و غیر این ها به او یاد دهی. پس او را بیاموزی که : نخورد مگر با دست راست  و در وقت شروع به چیزخوردن«بسم الله» بگوید  و از نزد خود لقمه برگیرد  و به هر طرف دراز نشود  و پیش از دیگران دست به طعام نبرد  و نیز به طعام و کسانی که طعام می خورند نگاه نکند  و به شتاب غذا نخورد  و لقمه را نیک بجاید  و دست و جامه را به آنچه می خورد آلوده نسازد و پرخوری و شکم پرستی را عادت نکند و باید در نزد طفل مذمت پرخوری رانمود  و مدح قناعت و کم خوری را کرد  و او را چنان پرورید که در بند غذا نباشد و به هر چه رسد قانع باشد  و او را از خود آرایی و زینت کردن و در بند لباس بودن منع نمایی  و این را در نظر او قبیح سازی و به او وانمایی که زینت و خود آرایی طریقه زنان است و مردان از آن عار دارند  و از همنشینی طفلانی که بر ناز و نعمت و لباس و زینت پرورش یافته اند او را محافظت کنی  و او را به لباس پست و درشت معتاد سازی  وطریقه نشستن،برخاستن ، راه رفتن و خوابیدن را به او تعلیم کنی  و یاد دهی او را که در نشستن ، برخاستن و ایستادن ، پشت به دیگری نکند  و در حضور مردمان آب دهان نیفکند و انگشت به بینی نکند و آب بینی نیفکند و اگر ضرور شود پنهان ، بینی راپاک کند . و در برابر مردم خمیازه نکشد  و پا بر روی پا نیفکند  و دست بر زیر «زنخدان» ننهد و به هر طرف ننگرد  و سر برهنه نسازد .