دنیای اقتصاد : پارچه بافی به ویژه در روستاهای شمال ایران عموما توسط زنان انجام شده و یکی از منابع معیشتی خانواده هاست. در مناطقی که قطب این هنر است، در اغلب خانه ها می توان دستگاه های چوبی قدیمی یا فلزی جدید را دید که زنان در کنار سایر امور خانه به گرداندن ماسوره مشغولند. تا اسفند 1398 که کرونا بر گردشگری ایران سایه نینداخته بود، یکی از بخش های جذاب سفر بسیاری از گردشگران در روستاهای صاحب صنعت پارچه بافی بازدید از این کارگاه ها بود که با خرید همراه می شد. این کارگاه ها با حذف واسطه ها یکی از ابعاد مثبت گردشگری بودند که درآمد خوبی را هم برای خانوارها به همراه داشت.