شهید سید جلال جزایری، بیستم آبان سال 1347 در اهواز دیده به جهان گشود و در دوران جوانی به جبهه رفت. وی از طریق گردان حضرت امیرالمومنین(ع) اهواز به عنوان تیربارچی در عملیات والفجر 10 شرکت کرد، هنگامی که وقت عقب نشینی نیروها فرا می رسد سید جلال آتش آخر را روی نیروهای بعثی می ریزد تا رزمندگان ایرانی فرصت عقب نشینی را داشته باشند، در این هنگام از سوی تک تیرنداز عراقی گلوله ای به سرش اصابت کرد و به سوی معبود خود شتافت.

پیکر پاک شهید سید جلال جزایری که در چهارم فروردین سال 1367 در تپه های ریشن کردستان عراق به شهادت رسیده بود بعد از سه روز به ایران انتقال یافت و پس از تشییع، در قطعه 2 گلزار شهدای اهواز، ردیف 26 مزار 27 آرام گرفت.

شهید سید جلال جزایری در بخشی از وصیت نامه اش نوشت: «ای ملت شهید پرور، ای کسانی که زمینه ظهور حضرت حجت(عج) را فراهم می کنید، نگذارید منافقین داخلی در رویه شما اختلال به وجود بیاورند، از درون به انقلاب ضربه وارد کنند و در پشت جبهه تضعیف روحیه کنند، همیشه در صحنه انقلاب حاضر باشید و سخنان امام را به جان بخرید زیرا این پیر جماران هر چه می گوید از خودش نیست بلکه از خدا الهام می گیرد. برایم گریه نکنید و اگر خواستید برای مظلومیت امام حسین(ع) و یارانش گریه کنید، اگر شهید شدم مرا با لباس رزم به خاک بسپارید، یک مسئله مهم دیگر که باید بگویم و وصیت همه شهدا بوده این است که نمازهای خود را به جماعت بخوانید و حتما در نمازهای جمعه و مراسم دعا شرکت کنید.»