مرگ در اکثر فرهنگ های جهان، یکی از چهار مرحله گذاری است که آرنولد وان جنپ و سپس ویکتور ترنر به مثابه بحران های بزرگ زندگی بر آن تاکید داشته اند. این مراحل، زایش، بلوغ، ازدواج و مرگ هستند.

در هر گذار، انسان با بحرانی بزرگ روبه رو می شود و باید به نوعی خود را برای ورود به جهانی جدید، با مشخصات و ویژگی های تازه آماده کند. اما در میان این چهار مرحله، مرگ، ویژگی بزرگی دارد و آن، این است که پس از آن یا فراموشی کاملی که برابر دوزخ است، در انتظار فرد است یا تداوم یافتنی بیش و کم در ذهن زندگان و در قالب های گوناگون. فراموشی مجازاتی بزرگ است، چون مرگی دوباره؛ مجازاتی در انتظار کسانی که در زندگی