براساس تعالیم قرآن، هر چه که قلب سلیم با تعقل در می یابد، مطابق وحی است (روم، آیه 30)؛ اما هر چه که وحی بیان می کند، عقل ممکن است به سطح ادراکی آن نرسد؛ زیرا بسیاری از علوم و معارفی که از طریق وحی بیان می شود، بیرون از دایره فهم عقلی است که قلب به آن دسترسی دارد؛ از همین رو خدا بصراحت می فرماید: ویعلمکم ما لم تکونوا تعلمون؛ و شما را تعلیم به چیزی داد که نمی توانستید بدانید.(بقره، آیات 151 و 239)

به عنوان نمونه بسیاری از احکام شریعت از اموری است که با تعقل قابل درک و فهم نیست؛ اینکه نماز را این گونه با شرایط و تعداد و اوقات خاص بخوانیم، با تعقل به دست نمی آید؛ همچنین کیفیت بهشت و دوزخ و عوالم آخرت و دیگر موضوعات عالم غیب، بیرون از دسترس فهم عقلی قلب است.