دربی 97 اصلا آن مسابقه ای نشد که هواداران فوتبال انتظارش را داشتند. یک مسابقه صرفا حساس و فاقد جذابیت لازم که سکوهای خالی ورزشگاه آزادی هم حسابی توی ذوق می زد و تنها صدای داد و فریاد مربیان و بازیکنان بود که از پای تلویزیون شنیده می شد. طرفداران 2 تیم انتظار داشتند تیم های مورد علاقه شان بازی هجومی و خوبی به نمایش بگذارند اما شاهد چنین موضوعی نبودیم و با اینکه سرخابی ها چند حمله روی دروازه هم تدارک دیدند اما هیچکدام به یک موقعیت صددرصدی تبدیل نشد تا بازی در نهایت با تساوی بدون گل به پایان برسد. این اتفاق در حالی افتاد که یحیی گل محمدی و فرهاد مجیدی از عناصر تهاجمی خود بخوبی بهره نبردند و بازیکنانی که به اصطلاح آنها را «دربی باز» می نامند، در بیشتر زمان بازی روی نیمکت بودند و زمانی به بازی آمدند که فرصت چندانی برای درخشش نداشتند.