در هفته های اخیر صحبت های زیادی درباره بحث افزایش ظرفیت رشته پزشکی مطرح شده است. از یک سو خانواده های شادمان از پزشک پروری، در هاله ای از ناباوری که چگونه فرزند دلبندشان پزشک شد، در دل مهر مسئولان را می پرورند. از سوی دیگر مسئولان خرسند هستند که مسئله را ریشه ای حل کرده اند. در این بین عده ای با دهان باز و چشم گردشده به فواره هوش بشری می نگرند که چگونه یک موضوع عمیق و چندلایه را می توان با یک تصمیم ساده حل کرد! نکته مهم معطوف به عوام است که شاید از جزئیات مشکل خبردار نباشند. قضیه از این قرار است که تمایل پزشکان خصوصا متخصصان برای حضور در مناطق محروم کم شده است و علت آن هم کاملا قابل رویت و قابل