گویند که رفتنت بدرود است

آتش که بیفروختی اکنون دود است

در بستر خاطراتت اکنون غلطم

آبی که برفت جاری اندر رود است

برخیز و آفتاب را ببوس تازه ترین کتاب شعر منتشر شده دکتر علیرضا زرین شاعری است که به زبان فارسی و انگلیسی شعر می سراید. این کتاب دربرگیرنده 218 رباعی، دوبیتی، چهارپاره، تک بیتی، نیم بیتی و اشعار کوتاه سپید و هایکوست. در این گزینه، دکتر زرین تلاش بر آن دارد که با برخوردی شاعرانه، این گونه شعر کوتاه را، همچون بزرگان شعر پارسی، در خدمت افکار فلسفی و عاشقانه و مسائل و موضوعات اجتماعی و خصوصی قرار بدهد و جهانی سرشار از شگفتی و شیدایی و شیوایی بیافریند. قالب های کهن و نوین همه برای او ابزار و وسایلی هستند که او از آن راه، حرف ها و پیام ها و دریافت های فلسفی، علمی، تخیلی و ذوقی خود را تقدیم خوانندگان خود نماید و از این ایجاد رابطه و تماس عاطفی و عقلی به مقصود خود رسیده، مفتخر و مشعوف باشد. نهایتا، این کتاب روزنه ای سرشار از زیبایی و لطافت و ظرافت توام با تخیل و اندیشه را با عواطف انسانی و عرفانی، تقدیم خوانندگان شعر خود می کند. برخیز و آفتاب را ببوس سومین کتاب شعر دکتر زرین است که در ایران به انتشار می رسد و خود طلیعه ای است بر انتشار دو کتاب شعر دیگرش که به علت کووید انتشارشان به تعویق افتاده بود، اما آنها نیز به زودی در ایران منتشر خواهند شد.

 دکتر علیرضا زرین متولد 1331 در کرمانشاه است. فارغ التحصیل درجه دکترا در زمینه ادبیات تطبیقی از دانشگاه واشنگتن در سیاتل امریکاست. دکتر زرین سال ها در دانشگاه های متعددی در امریکا به تدریس ادبیات فارسی و انگلیسی و جهان پرداخته و مولف پانزده کتاب در شعر، نقد ادبی، ترجمه، مقاله ها و مصاحبه های گوناگون است که به دو زبان فارسی و انگلیسی در ایران و امریکا منتشر شده اند. برخی اشعار و مقالات دکتر زرین به زبان هایی دیگر از جمله آلمانی، فرانسوی، اردو، عربی، کردی و ترکی ترجمه شده اند و بارها در مجموعه های شعر فارسی و انگلیسی در ایران، امریکا، کانادا، آلمان و استرالیا به انتشار رسیده اند. نام او در دایره المعارف اسلامی آکسفورد به مثابه شاعری پارسی زبان و در دایره المعارف ادبیات بومی امریکا به مثابه شاعری ایرانی الاصل به ثبت رسیده است. هم اکنون دو کتاب شعر از او در ایران در شرف انتشارند و سه کتاب شعر از پیش به انتشار رسیده اند: تا زندگی سوم (انتشارات مروارید 1394)، سپس و اکنون (نشر رزقی 1399)، برخیز و آفتاب را ببوس (نشر شاکر 1400).