همه انسان ها؛ چه زنان و چه مردان از حق های بنیادی متعددی مانند حق بر زیستن، حق بر محیط زیست سالم و توسعه پایدار، حق بر آموزش و پرورش، حق بر داشتن شغل شایسته و حق بر مشارکت در تعیین سرنوشت برخوردارند. این حق ها در هستار/ گوهر انسان ها و در واقع، در انسان بودن آنان ریشه دارد. البته در این میان شماری از بخش های جامعه مانند زنان علاوه بر داشتن این حق های بشری فراگیر به دلایل متعدد از حق های بشری ویژه ای نیز بهره مندند. بر همین اساس، دولت ها مکلفند که از رهگذر سیاست گذاری، برنامه ریزی و به کارگیری شیوه های شایسته زمینه ها و ابزارهای دسترسی زنان و مردان به همه این حق ها را شناسایی و تضمین کنند. به