40 برای جشنواره فجر خوش یمن نبود. می شد حدس زد که قداست عدد 40 در فرهنگ ما به کمک اوج گرفتن سیمرغ جشنواره فجر نخواهد آمد و با نگاه به متغیرها، وضعیت بزرگ ترین اتفاق هنری-دولتی ایران را پیش بینی کرد. نه اینکه جشنواره اخیر تفاوت فاحشی به لحاظ ساختاری با جشنواره های یک دهه پیش داشته باشد و صد پله از آنها بدتر باشد، نه، چنین نبود. اما می شد پیش بینی کرد شیب رو به نزولی که جشنواره فجر در سال های گذشته شروع کرده، در گام چهلم هم ادامه داشته باشد؛ با شتاب بیشتر. شیب نزولی ای که هم در جشنواره فجر به مثابه یک فستیوال دولتی قابل مشاهده است و هم در کلیت سینمای ایران در نگاهی زیباشناسانه. به نظر من یکی از مهم ترین دلایل تاثیرگذار در این شیب نزولی، تبدیل هنرمند به تکنوکرات است. در ادامه این یادداشت سعی می کنم این ایده را به قدر وسع توضیح دهم.