قرارداد 25 ساله ایران و چین را می توان یکی از گام های مهم در جهت افزایش همکاری های سیاسی و اقتصادی جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین دانست. این قرارداد در مجموع، موضوع قابل قبولی است؛ اما از جهت راهبردهای فناورانه و اقتصاد دانش بنیان، چنانچه برنامه اجرایی مناسبی تدوین نگردد، طبیعتا این امکان وجود دارد که ایران در استفاده از ظرفیت های فناورانه این قرارداد ناکام بماند. تجربه نشان داده است، در قراردادهای بین المللی، بدون طراحی یک استراتژی مناسب، در انتقال فناوری از طرف مقابل موفق نخواهیم بود. انتقال فناوری شرکت های نفتی به ایران یا انتقال فناوری پژو فرانسه به ایران در سال های اخیر به طور جدی