(10) الهی تول من امری ما انت اهله و عد علی بفضلک علی مذنب قد غمره جهله

خدای من! امر مرا، همان گونه که تو شایسته آنی، برعهده بگیر. بر گناهکاری که امواج نادانی او را فرا گرفته است؛ بخشش ات را بازگردان و  بهره ام کن.

(11) الهی قد سترت علی ذنوبا فی الدنیا و انا احوج الی سترها علی منک فی الاخری

خدای من! گناهانم را در دنیا پوشانیدی، به پوشش گناهانم در روز بازپسین  نیازمندترم.