هشیار کسی باید کز عشق بپرهیزد      /      وین طبع که من دارم با عقل نیامیزد

آن کس که دلی دارد آراسته معنی         /        گر هر دو جهان باشد در پای یکی ریزد

گر سیل عقاب آید شوریده نیندیشد         /      ور تیر بلا بارد دیوانه نپرهیزد

آخر نه منم تنها در بادیه سودا          /      عشق لب شیرینت بس شور برانگیزد

بی بخت چه فن سازم تا برخورم از وصلت         /      بی مایه زبون باشد هر چند که بستیزد

فضل است اگرم خوانی عدل است اگرم رانی       /         قدر تو نداند آن کز زجر تو بگریزد

تا دل به تو پیوستم راه همه دربستم          /          جایی که تو بنشینی بس فتنه که برخیزد

سعدی نظر از رویت کوته نکند هرگز          /            ور روی بگردانی در دامنت آویزد

سعدی