در دنیای حیوانات، از پرنده گرفته تا چرنده و درنده و خزنده و حتی حشرات، قلمرو و حفاظت از آن یک مقوله بسیار مهم است که گاه جانوری برای حفاظت از آن، جان می گیرد و یا جان می بازد. اگر فکر می کنید که قلمرو و قلمروطلبی، خاص جانوران وحشی است، کمی تا قسمتی اشتباه است. در باغچه منزل شما و در بالکن آپارتمان شما هم گربه محبوب تان و یا گربه همسایه هم قلمرو دارد و از آن با چنگ و دندان حفاظت می کند. البته معمولا نرها هستند که از قلمرو حفاظت می کنند و محدوده آن را علامت گذاری می کنند. علامت گذاری به صورت های گوناگون انجام می شود. گاه با ادرار و یا مایعاتی شبیه ادرار که از غده های مجاور دستگاه های تناسلی حیوان نر، ترشح می شود و ترشح آن به درخت، سنگ و یا دیوار منزل و بالکن شما به سایر نرها که از قلمرو حیوان نر عبور می کنند اخطار می کند که «هی، اینجا قلمرو من است، راهت را بکش و برو، وگرنه؟» این نقاط علامت گذاری شده مکررا توسط حیوان صاحب آن بازدید شده و علامت گذاری را تجدید می کند. قلمرو ، انواع مختلف دارد؛ قلمرو تغذیه و قلمرو تولیدمثل. طبعا قلمرو تغذیه وسیع تر می باشد و گاه مثلا در مورد پلنگ و یا ببر به چندین کیلومتر مربع می رسد و نیز در مورد پرندگان شکاری ایضا چندین صد کیلومتر وسعت دارد و قلمرو زاد و ولد گاه به وسعت یک لانه، به اندازه چند وجب است. سر کلاس از دانشجویان فوق لیسانس پرسیدم، بچه ها قلمرو یعنی چه؟ پاسخ ها جالب بودند. یکی با انگشتش یک قلم نوشتنی را مجسم کرد. بعضی قلم آدم با نفوذی که با قلمش حکمی را صادر می کند و شخص دیگر با همان انگشت ها، قلم پای یک چهارپا را نشان داد که در حال دویدن بود! عجب.